De AFOL Show

LEGObabbel (1) [Actualiteit]

August 09, 2024 • Edwin en Bas - Samen 20 jaar volwassen fans van LEGO • Episode 13

Share episode

Verandering doet LEGO bouwen, daarom proberen wij voor deze podcast voor AFOLs een nieuwe setting, apparatuur en format. Hoe dat uitpakt, hoor je in deze eerste ‘LEGObabbel aflevering. | De AFOL Show

Aflevering 13 - LEGObabbel (nummer 1)
Je hebt even op jouw gastheren moeten wachten, maar verandering kost immers tijd 😉. Maar we denken dat het de moeite waard is:
Met volle trots presenteren wij de eerste aflevering in het nieuwe format, gemaand: LEGObabbel! 

“Wat is dat?” en “Waarom?” vraag je je misschien af. Nou, dit is ontstaan omdat Edwin en Bas graag samen (bij)praten over wat hun bezighoudt rond de plastic bouwstenen. Alleen deelden waar daar slechts een deel van in onze podcast. 

Toch komen er deze gezellige ‘keukentafelgesprekken’ over LEGO voor volwassen heel wat voorbij, wat zeker de moeite waard is om te delen. Daarom bedachten we kort een opzet waarmee we onze bouwsteen-gebeurtenissen van de afgelopen periode de revue laten passeren:
- Wat ligt er op de bouwtafel?
- Welke sets zijn er aan de collectie toegevoegd?
- Welke zijn er op het verlanglijstje gezet?
- Waar zijn we naartoe geweest om LEGO te bewonderen 👀 en gelijkgestemden te spreken?

In deze eerste LEGObabbel-aflevering hoor je dan ook:
- Hoe het komt dat jouw gastheren met meerdere builds tegelijk bezig zijn
- Waarom ook kleine retail sets te waarderen zijn
- Tot welke verbazing en verrassingen hun bezoek aan Bricktopia Horst heeft geleid

Jawel, we konden het niet laten; we zijn wederom naar een brick-evenement geweest. Omdat we daar weer heel wat moois hebben gezien, volgen hier de onderwerpen (te beluisteren per Hoofdstuk) èn Instagram accounts van de gepassioneerde AFOLs die we daar ontmoet en gesproken hebben:
- Ninjago + Bionicle: @tthblox
- Set ReBrick-en: @hmmheugten
- Speed Champions 1: @nv_carmocs (stickertip: brickstickershop.com)
- Speed Champions 2: @sfh_bricks
- Modular City: @barend_wouters
- Camping: @2dopkes

Zoals altijd in een AFOL Show, gaat niet alleen maar over onze ervaringen; ook geven we de volwassen fan van LEGO tips en suggesties. Jouw hosts hopen daarom dat jij net zoveel geniet van ons gebabbel over LEGO, als wij dat doen 😊.  Dus veel luisterplezier 🎧 toegewenst tijdens deze ‘LEGObabbel’ aftrap!


Contact
Graag komen wij met jou in contact, want op jezelf LEGO verzamelen en bouwen is gaaf, maar die beleving met elkaar delen maakt ’t nog leuker! 😀
Heb je suggesties, vragen of wellicht correcties voor deze podcast? Laat dan een bericht 💬 achter op één van de volgende manieren:
- Instagram: stuur een DM naar @deafolshow
- E-mail: contact@afol.show (of als je een specifieke vraag of tip voor Bas dan wel Edwin hebt: bas@afol.show of edwin@afol.show)


Disclaimer (omdat het nou eenmaal moet... 😏)
Deze podcast is (nog) niet gesponsord door The LEGO Group of een LEGO Retailer (heb je interesse in een sponsorship, stuur dan een e-mail naar contact@afol.show). Onze verwachtingen, tips of meningen zijn die van onszelf en bieden geen garanties of zekerheden. Iedere handeling die je doet op basis van onze content, is er een die uitgaat van jouw eigen verantwoordelijkheid (fijn toch? 😊).)


Credits
Jingle afkomstig van Mubert.

Bas:

Verandering doet Lego bouwen. En verandering kost tijd. Daarom heb je even langer moeten wachten op deze eerste LEGObabbel, waarin wij een nieuwe setting, apparatuur en format proberen. Hoe dat uitpakt, hoor je in deze aflevering. We hebben dit keer een iets wat andere aflevering en deze aflevering gaat dus over babbelen over LEGO. We hebben wel wat voorbereid maar niet zo uit de treure als we dat normaal willen doen. En we zitten ook nog eens een keertje tegenover elkaar en niet op afstand. Dus dat is dubbel gezellig want ik kijk hier op een prachtige collectie van allerlei......ik zou wel zeggen bijzondere sets die Edwin in de tussentijd allemaal aan zijn collectie heeft mogen toevoegen. Maar wat was ook alweer de aanleiding dat wij dachten van we gaan het eens een keertje op deze manier doen?

Edwin:

Nou, ik denk dat het komt, Bas, omdat we eigenlijk met heel veel dingen tegelijk bezig zijn. En het is natuurlijk allemaal LEGO gerelateerd, maar zoveel leuke dingen en zoveel dingen door elkaar. Dat we zoiets hadden van, ja, maar waarom gaan we het nou niet gewoon even voor onszelf op een rijtje zetten? En we kletsen er gewoon even over. Weet je, ik denk dat dat de voornaamste aanleiding is waarom we dit nu zo doen.

Bas:

Juist. Een nieuw format. En we gaan eens kijken hoe dat werkt. Haha En we beginnen, ik wil niet zeggen traditioneel, maar altijd wel even leuk om te weten;"Wat zijn wij nu aan het bouwen?" Dus, wat ben jij momenteel aan het bouwen, Edwin?

Edwin:

Nou, ik ben eigenlijk verschillende dingen aan het bouwen. Dat is nou juist het leuke, en dat is ook een beetje gek wat me de laatste tijd zo bezighoudt. Maar ik ben natuurlijk in de basis bezig met de micro-scale van de Hogwarts en het terrein wat daarbij hoort. En dat zijn ook echt mini mini steentjes allemaal, dus ik moet af en toe ook even pauze houden visueel en met mijn vingers. En dan heb ik opeens weer een idee, dat popt dan weer op en dan denk ik, oh wacht even, maar ik wil ook nog heel graag dat Chinese huisje voor elkaar zien te krijgen. Dus ik trek al mijn LEGO bakken weer tevoorschijn, en ik begin daar aan te bouwen. En voordat je het dan door hebt, Dat is werkelijk waar en zit je gewoon tussen de LEGO-stenen in. Want waar je het allemaal vandaan haalt, haal je het vandaan. Maar het is in no-time hè, is de LEGO-kamer verbouwd. Dus dat ben ik aan het doen. En daarnaast ben ik dan ook nog weer bezig met het uitbreiden van, die kennen we waarschijnlijk allemaal nog wel, de vuurtoren. En die vuurtoren ben ik aan het uitbreiden met de nieuwe zeilboot die LEGO City heeft uitgegeven in januari, afgelopen januari dit jaar. En daar probeer ik, en nou, ik ben eigenlijk best wel tevreden, daar een soort van zee voor te maken met wat rotsjes, met wat strand, met een

eiland

Edwin:

zeg maar, waar de zeehondjes op liggen te rusten en dat soort dingen allemaal weer. Dus eigenlijk alles door elkaar. Het is maar net hoe de wind waait.

Bas:

Ja, volgens mij gewoon daar waar je zin in hebt op dat moment, want ik herken dat wel wat je zegt, dat je ergens aan begint en dat je dan heel even hebt van:"Joh, maar nou even wat anders." En ik was dus bezig inderdaad met wat we dan noemen re-bricken. Ik had een setje gevonden van Friends en dat was zo'n bouwstijl, daar hebben we een poosje geleden ook een keertje bij stil gestaan, en dat wordt steeds mooier. En ik dacht:"Dit is echt leuk om aan de stad toe te voegen", en dat is dan de Heartlake City Café. En ik denk:"Ja, maar ik heb die bricks, dat moet lukken." En dan ben je er inderdaad, allemaal bij elkaar aan het zoeken. Maar op een gegeven moment is dat dan ook wel wat langdadig. Dat weer zoeken; dat schiet natuurlijk niet heel erg op, en je wil af en toe ook eens keertje gewoon lekker door kunnen klikken noem ik dat maar. Dus toen, ben ik ook maar die andere set gaan open trekken die we een poosje geleden op de terugweg van Billund naar huis... Ja, die vond ik zo mooi. Dat was eigenlijk de aanleiding voor deze set. En toen heb ik uiteindelijk bij LEGO de'Weg-is-weg, de Tovertweelings Topfopshop', wat een enorme onhandige naam.

Edwin:

Dat moet je nog eens proberen te zeggen.

Bas:

Nou dat doen we maar even niet, maar we kennen het wel, de tweeling van de Weasleys, van de Weemels. Die gaan op een gegeven moment gewoon van school en die beginnen dan een winkel in allerlei snoepjes. En nou ja, het is natuurlijk een prachtig gebouwtje, omdat het paars met oranje, hoe verzin je het.

Edwin:

Ja, hij is echt leuk.

Bas:

En ja, die stond al een poosje op mijn lijstje en ik dacht van ja, ik ga dat toch een keer maken. Dus ik dacht ja, dat is leuk, want dan kan ik lekker doorbouwen. En ook ik, Edwin, kan het niet laten om er toch ook nog weer wat anders bij te doen.

Edwin:

Dat is het, hè?

Bas:

Want wat gebeurde er, ik denk dat dat vorige week was of zo, was er zo'n dagaanbieding bij de bol.. En daar kwam toch wel een beetje een felbegeerde set voorbij. En dat is van Disney, Stitch. Die is ergens, ik meen het begin van het tweede kwartaal uitgebracht. En mijn oog viel erop dat ik dacht:"Ah, dat is erg leuk voor bij mijn Disney collectie." Maar ja, die bleef de hele tijd wel een beetje toch wel redelijk aan de prijs. Maar op een gegeven moment met zo'n dagaanbieding... Ja, dan ben ik toch wel echt geneigd om het portemonnee te trekken en dan te doen. En dat was één van de weinige sets die dan niet even opzij gezet werden. Maar ik denk dat ik nog niet de dag daarna heb ik hem al opengetrokken

Edwin:

Ben gelijk begonnen?

Bas:

Ja ik vond het zo... leuk. Ik bedoel, het moet je aanstaan; het is natuurlijk wel een hele bijzondere kleur, dat aqua blauw. Maar, is het zo goed gelukt om hem uit te beelden. Ik vind dat heel erg knap. En ik moet ook zeggen, het is bijna allemaal SNOT wat je aan het doen bent. Het gaat alle kanten op. Pas op het eind. Dan zelfs nu nog heb ik maar een soort brokje, daar zit een armpje en een beentje aan en dat herken je dan nog wel, maar de rest is echt een, ik zou willen zeggen, een rommeltje. Ziet er helemaal niet mooi uit, maar inderdaad; het eindresultaat dat gaan we dan nog zien.

Edwin:

Is toch helemaal geweldig hoor. Maar herken dat gevoel; want dat zeilbootje waar we het net over hadden.

Dat is

Edwin:

overigens nog wel een leuk verhaal, want dat zeilbootje ben ik namelijk tegengekomen bij de Kruidvat notabene. En hij kostte daar 17,99, dat doet hij waarschijnlijk nu nog steeds. En toen dacht ik van hé, hoe kan dat nou, want deze set kende ik niet direct. En ik ben hem op gaan zoeken, en toen bleek dat hij echt alleen maar verkrijgbaar was bij LEGO. Maar daar was hij 19,99. Het is allemaal niet zoveel, maar het scheelt toch. En toen dacht ik van, nou weet je wat, ik moet jou even tippen; dus ik heb jou een berichtje gestuurd. En uiteindelijk zijn we dan toch zover gekomen, we gaan diezelfde kopen. Maar daarmee is exact hetzelfde gebeurd zoals jij met de Stitch had. Ik heb die doos gekocht, ik ben hier gaan zitten, en toen hebben we meteen begonnen.

Bas:

Open voordat je het weet.

Edwin:

Ja, echt hoor. En hij vaart al, hè?

Bas:

Ja, ik heb hem zien liggen op het wateroppervlak, absoluut.

Edwin:

Dat mag ik maar zeggen. Hartstikke leuk.

Bas:

Dat was inderdaad een hele goede tip die je gaf. Ik weet wel dat ik hem begin dit jaar voorbij zag komen en ik had wel een beetje met twijfels van wel, niet, wel, niet. Maar ik denk, zo vaak komt er zo'n zeilboot eigenlijk niet voor. Ze hebben wel eens een keer zo'n raceboot gemaakt en zo, maar dat is wel heel specifiek. En deze valt dus in die zogenaamde

Vehicles-lijn

Bas:

waar we het eerder ook al over gehad hebben. Dus de 19 euro reeks, in dit geval de 20 euro reeks. Maar je had het heel goed gezien, want dit was eigenlijk gewoon een Exclusive, die we hebben nog even ge-double-checked, maar inderdaad; hij is eigenlijk alleen maar bij LEGO te koop op een kleine, ja zeg maar even zo'n specifieke LEGO retailer, na. Maar heel bijzonder dat die bij de Kruidvat lag. Dus dat was wel ook wel mooi. Dus je kon er meteen twee meenemen.

Edwin:

Ja, we hebben er gelijk twee meegenomen natuurlijk. Maar ik herkende eigenlijk, of ik kende eigenlijk alleen maar die zeilboot, van weet je nog eens een keer, ons allereerste bezoek aan een Bricktopia. Dat was meen ik in Landgraaf, daar stond van LEGO IDEAS die zeilboot.

Bas:

Ja, dat klopt

Edwin:

Waarbij het zeil ook nog echt gebouwd is van LEGO stenen. Dat is natuurlijk wel een verschil met deze zeilboot. Want dat is een bedrukt kunststof-zeiltje wat er in die zeilboot zit. Overigens wel heel mooi gedaan, daar gaat het niet om hoor. Maar er zijn verschillen, maar daar ken ik dit item alleen maar van. Ja. de rest kom ik dit eigenlijk ook nooit tegen. Dus zodoende.

Bas:

Maar je hebt uiteindelijk nog wat voor mij gekocht en dan mag jij even toelichten wat dat nou is geweest.

Edwin:

Nou, dat is eigenlijk alleen maar ontstaan omdat wij natuurlijk op een bewuste dag, doen wij naast LEGO dan ook nog wel eens een keer een spel spelen. En toen waren wij bezig met het Harry Potter spel, en dan kom jij opeens aanzetten met die Minifigures, want het komt er toch altijd even tussen door, we kunnen het gewoon niet laten. En die waren toch echt hartstikke leuk. En ik meen serie 25 als ik dat kan noemen.

Bas:

Collectable minifigures.

Edwin:

En die minifigures die zijn volgens de site van LEGO, dit is nu ook echt uit de handel hè, is er niet meer. Hoewel en nog steeds een aantal dozen moet ik zeggen,...op de verschillende toonbanken van de Intertoys staan, hè. Maar anyway, het ging erom dat sommige Minifigures, die hebben een bepaald beest om zich heen. Dat kan een hond zijn, dat kan een geit zijn. En dat maakt hem natuurlijk echt wel... uniek hè?

Bas:

Ja, interessant.

Edwin:

En daarom zijn wij natuurlijk gaan zoeken, en jij tipte mij eigenlijk over die app. En daar moet je soms vertellen over die app, want dat is wel leuk. En die app die heeft een soort van scanner in zich. Dus ik heb werkelijk, die mensen zullen wel gedacht hebben, hij die gek weer. En ik heb daar werkelijk een paar uur in die Intertoys, zowel beneden als op de eerste verdieping, heb ik al die gele doosjes staan te scannen. En daarnaast moest ik al die dozen inrichten natuurlijk, want ik kan geen doosje achterlaten op die toonbank. Maar de geit?

Bas:

Ja, die was verdwenen Het is je uiteindelijk wel gelukt om de zogenaamde'Pet groomer', heet die, te vinden. Dat is dus

zo'n

Bas:

trimmer en die heeft dan een, ik noem het maar een langharige poedel, het zal misschien wel een totaal ander hondenras zijn, maar ik ben daar geen specialist in. Maar die was wel, die had ik nog niet eerder gezien en ik zei tegen jou,"Als je die vindt, die heb ik nog niet kunnen

spotten, neem'm mee." Ja,

Bas:

en die app, dat was wel een bijzondere. Ik ben notabene in een LEGO Retail winkel daar op getipt, want daar hadden wij inderdaad van die Series 25, mijn vriendin en ik, een aantal eruit gevist die we leuk vonden. En die heet dus Bricksearch. Hij staat sowieso in de Apple App Store. Hou mij even ten goede of hij ook in de Play Store van Google staat. Dat weet ik niet. Het is overigens wel een Engelstalige app. En daar bedoel ik mee dat hij ook echt helemaal op de UK gericht is. Want buiten het feit dat je natuurlijk de QR-codes of soms ook wel de barcodes kan scannen, en dan weet je welke set je dan voor handen hebt. De prijzen die ze dan erbij geven zijn allemaal in Ponden. Dus dat is dan even wat minder. Je kunt er eventueel ook je collectie in vastleggen. Het zag er wel mooi uit. Mooie app. Ja, simpel zou ik willen zeggen. Dus makkelijk in gebruik. Maar ja, vooral die QR-code, dat is wel handig, want sinds dat die Collectible MiniFigures in die dozen zit, was eigenlijk mijn interesse volledig verdwenen. Want ik denk, ja...

Edwin:

Je weet niet meer wat je koopt waarschijnlijk

Bas:

Nee, nee. Mijn vriendin en ik, die waren echt van die'feel guide' personen. Dus dan, net zoals jou, stonden we dan super lang te zoeken naar,"Oh ja, welke wil je dan hebben?" En overigens, voor de weet, die Feel Guides waren destijds gewoon ook bij de LEGO Stores, kon je gewoon naar vragen. Het was geen geheim, zeg maar. Je kon ze natuurlijk ook opzoeken; maar ze wisten dat toch wel. Dus ze legden dat gewoon neer, en dan gingen mensen gewoon zoeken, want ze willen toch die collectie compleet maken. En zo hebben we eigenlijk altijd wel een paar van die de zogenaamde CMF wordt dat ook wel genoemd die dan heel bijzonder waren, eruit kunnen vissen. Maar ja, sinds de kartonnen doosjes vanuit milieuoptiek snap ik het helemaal maar denk ik:"Ja, daar ga ik niet aan beginnen", want je weet nooit wat je koopt. Maar daar hebben ze natuurlijk heel lang wat op gezocht, en uiteindelijk bleek het dat het unieke item was, niet het gewicht, ook niet het geluid als je zat te rammelen of wat. Nee, het was heel duidelijk; Er staat natuurlijk een barcode op, die moet je niet doen, want dat is namelijk gewoon de code van Series 25, daar heb je niks aan. Maar daar staat een klein vlakje met een QR-code; juist, en die ga je scannen en dan vertelt die exact welk item dat is. Dus dat is even de tip van de week zeggen we dan maar.

Edwin:

De tip van de week is; de QR-code op het gele doosje.

Bas:

Juist, juist.

Edwin:

Dan wel bij welk doosje ook hè; want alle andere series hebben dat natuurlijk ook.

Bas:

Nee, zeker.

Edwin:

De gezelligheid in de winkel is met het personeel iets wat veranderd. Want ik kan me nog herinneren dat ik ooit dat was op vakantie in Londen in Leicester Square daar stond werkelijk waar vier man personeel met z'n allen in die zakjes na te voelen. Wat of dat daar nou in zou zitten. Dat was echt geweldig; Maar dat soort taferelen, die zijn er niet meer hoor.

Bas:

Ze hebben nu wat meer aandacht voor ons als klant. Dus dat is alleen maar goed, denk ik.

Edwin:

Ja, dat is waar. Ja, leuk.

Bas:

En, dit kan de luisteraar natuurlijk wel raden. We zijn ook weer eens een keer op pad geweest. En dit keer wederom een Bricktopia-event; in Horst. De andere, die kwam even niet... Nou, dat paste ons gewoon even niet. Er was tussendoor nog wel een ander evenement voor AFOLs, maar dat hebben we moeten overslaan. Maar in de Merthal was een wat kleiner evenement moet ik maar zeggen. We zijn natuurlijk op Landgraaf geweest, en dat heette niet voor niks XL. Maar ik weet nog dat ik tegen jou zei op de terugweg naar huis, dat ik echt verbaasd was hoeveel andere dingen we eigenlijk gezien hebben. En dat er toch weer een heel ander aanbod was. Ja, ja. Dus welke dingen zijn jou eigenlijk opgevallen Wat vond je daar mooi?

Edwin:

Nou ja, ik moet ook wel zeggen dat mijn eerste indruk toen ik binnenkwam, want het was een vrij donkere hal, kun je je nog herinneren? En dat leek mij wat compact. Ik denk"Jeetje, waar zijn wij nou beland geraakt, en wat gaat dit dan worden?" Maar eigenlijk, als ik het nou zou moeten gaan vergelijken-voor mezelf dan- met onze XL-ervaring in Landgraaf ten opzichte van deze in Horst, dat ik zeg van"Nou", dit was eigenlijk wat compacter, wat overzichtelijker. Het leek haast ondanks dat het de vorige keer wel degelijk heel open was met iedereen, maar dat het contact met de mensen, daar was meer tijd voor. Ik vond eigenlijk alles wel veel prettiger, moet ik eerlijk zeggen. Dus dat viel mij in eerste instantie op. En daarnaast moet ik zeggen, dat degene die er stonden; ja, dat waren weer van die gepassioneerde LEGO-gekken zal ik maar zeggen, weet je wel.

Bas:

In de goede zin van het woord.

Edwin:

In de goede zin van het woord, absoluut. Maar die dus ook wel degelijk weten wat er staat en wat ze daaromtrend te vertellen hebben. Dat vind ik nou juist wel leuk hè. Het is,"Oh, wat heb je dat mooi gemaakt, ziet er leuk uit. Ja, dankjewel, tot ziens" Zo is het niet. Die mensen kunnen jou echt uitleggen waar het om gaat, waar het vandaan komt, wat ermee bedoeld wordt en wat daar nog meer in bepaalde series, wat hun dan aan het bouwen zijn, wat daarin nog meer te verkrijgen is en waarom. Ik vond het ook heel informatief. Dus dat zijn een aantal steekwoorden zeg maar, als je dan zegt van wat is jouw opmerking. Nou, die dingen zijn mij heel erg bijgebleven zelfs ja.

Bas:

Ja, het was eigenlijk wel heel bijzonder. Ik kan me nog herinneren; we waren aan het zoeken in dat kleine dorpje Horst naar een parkeerplek. En er leek wel alsof er iets was gebeurd, want er was overal, zeg maar op de lang parkeren parkeerplekken was echt geen plek te vinden. Op een gegeven moment toch maar de navigatie op het adres gezet en we kwamen daar, nou ik moest echt wel remmen, anders reed ik zo de hal in. Maar we hadden echt geluk, er was één parkeerplekje vrij. Op nog geen paar meter lopen, en ik kan me nog herinneren, jij keek naar buiten en zegt"Kiek nou dan, die kerel die hed gewoon een Bricklink doos onder de hand!" Dus we stapten de auto uit, en we waren onderhand al een kwartier verder buiten praten met in ieder geval ook een AFOL die echt wel wist wat hij in dit geval onder zijn arm had. Dus toen was de sfeer al gezet.

Edwin:

Maar ik vroeg aan die man van:"Gaan jullie dat nu wel weg?

Bas:

Ja, ja.

Edwin:

En toen zegt'ie:"Nee joh, ik wil die doos alleen maar even veilig in mijn achterwak leggen anders loop ik daarmee te sjouwen" zegt'ie.

Bas:

Ja, ja, ja; heel slim.

Edwin:

Dus hij ging net zo hard weer terug, hè?

Bas:

Ja, oké. Wat mij opviel is, en dat vond ik echt wel heel erg leuk, omdat dat een thema is waar wij ja, met z'n tweeën-niet over de hele linie- maar wel van gecharmeerd zijn. Is dat er een is dat er een jongen, die had een Ninjago landschap. Ja. En mijn oog viel op een of andere manier op een of andere tempel, en ik herkende hem niet. Maar een prachtige kleurstelling, en ik denk van, welke was dat nou ook alweer? Nou, die kon daar letterlijk tot in detail over vertellen, wat dat was, en de historie ervan. Noem het maar maar op. Hij had in ieder geval iets heel leuks gemaakt, hij was ook heel eerlijk van"Ik ben nog lang niet klaar, ik heb nog heel veel andere ideeën." En hij had een historie in wat eigenlijk wel een hele interessante is. Want zijn passie kwam beetje voort uit Bionicle, een van de thema's die destijds in de-noem het maar even- de probleemjaren van LEGO, hun er ook echt weer bovenop heeft geholpen, omdat ze toen echt met verhalen vertellen bezig zijn gegaan. Dus hij wist helemaal van al die, dat noemen ze dan van die mechs, daar wist hij heel veel van en ook hoe dan, zeg maar, de relatie-had hij heel goed geanalyseerd begreep ik- van de bepaalde Bionicle figuren, hoe die dat weer terug zag in de mechs die ze in Ninjago hadden gebouwd. Tot en met ja, ze hebben bepaalde kenmerkende elementen, dus ja; die wist echt waar hij het over had.

Edwin:

En dat is dus wat ik bedoel Bas; die mensen die weten jou echt alle ins en outs van bepaalde items te vertellen. Dat is zo leuk. Je krijgt alle informatie.

Bas:

De vragen die wij stellen zijn wat meer dan alleen:"Goh, dat heb je leuk gedaan."

Edwin:

Ja, dat is ook zo.

Bas:

Je maakt natuurlijk ook een hele hoop los. En ik denk inderdaad, als je gepassioneerd bent-en ik merk het aan mezelf ook- ja, mensen moeten mij af en toe ook stoppen. Ik zeg dan wel eens soms bij iemand van, begin er niet over, want je zit over een paar uur zit je hier nog. Dan kan ik wel even vertellen wat mij zoal bezighoudt

Edwin:

Dat is waar, maar dankzij hem ben ik wel aan, hoe heet het, de tempel bekend geraakt want die kende ik eigenlijk niet. Die

heette

Edwin:

iets van Dojo.

Bas:

Ja,

Edwin:

dat sowieso, maar

Bas:

daar zijn er meerdere van gemaakt.

Edwin:

Maar is officieel ook niet meer in de handel natuurlijk, maar is nog wel te verkrijgen. Maar ik hou hem in de gaten, want hij is nu natuurlijk heel pittig aan de prijs, maar hij is ontzettend mooi en hij had hem al staan. Of niet, het was een prachtig mooi bouwwerk en als je daar een beetje je eigen touch aan geeft, want dat is het leuke ervan; ja, dan is het wel weer iets moois. Dat was het eerste alweer wat er weer op mijn wishlist kwam; en toen was ik nog maar net binnen.

Bas:

Ja, ja. Nou ja, wat ook een beetje opviel, we hebben daar een aantal vormen van gezien, en misschien moeten we ze gewoon eigenlijk maar gewoon een beetje de revue laten passeren. Want we kwamen met een aantal AFOLs in gesprek die allemaal wel iets deden met bouwhandleidingen. De eerste was, die had zo'n treinenlandschap. Ik denk dat de meeste AFOLs die de events bezoeken, die kennen dat natuurlijk wel; een heel spoortraject en dan wordt natuurlijk aangekleed met een station en gebouwen. En hij had een aantal dingen nou, die zagen er zo strak uit en hij zei heel eerlijk tegen ons van"Ja, dat heb ik niet bedacht. Dat heb ik gekocht." en gaf ons nog een tip van een Nederlandse dame die echt de meest waanzinnige, beetje industriële dingen, maakt

Edwin:

Ja mooi. Dat was een betoncentrale benoemd, ja.

Bas:

Jazeker. Daar gaan we eens op zoeken. Dus daar waren we ook de nodige tijd kwijt om lekker even met hem samen te kijken naar wat voor mooie dingen die allemaal gemaakt had. Eentje die daarnaast kwam, en ik weet nog dat ik jou zei:"Edwin, je moet even komen", jij was bij zo'n handelaar aan het kijken. En dat was die man die ook een aantal sets die wij zelf hebben, in een compleet andere vorm had gebouwd, kun je je nog herinneren?

Edwin:

Ja, had hij ook niet The Haunted House staan?

Bas:

Ja, inderdaad.

Edwin:

Ja, maar dat was ook leuk en door die man ben ik eigenlijk, dat zal ik je nog vertellen, toch weer een beetje op een idee gekomen. Want ook die man zei dus heel eerlijk van, het is niet aan mijn eigen brein ontsproten. Hij zei, ik heb gewoon een bouwset gekocht, ik heb de instructies daarvan. Die heeft hij zelf gemaakt. Deze heeft hij zelf gemaakt Ja maar de bouwset koopt hij,

Bas:

Juist.

Edwin:

De instructie heeft hij daarvan. Hij zegt:"Maar ik laat mijn eigen fantasie erop los en ik ga proberen daarvan mijn eigen touch eraan te geven, en te bouwen wat ik wil."

Bas:

Hmm, hmm.

Edwin:

Dat doet hij natuurlijk met alles wat in die set zit. Want hij heeft mij verteld, hij heeft niets maar nog niets gebruikt

wat

Edwin:

hij heeft bij moeten kopen, of whatever. Dit is echt alleen maar uit die set gekomen. En dat vind ik super knap. En als je dan nagaat, wat je eigenlijk vraagt van je eigen, fantasie en van je creativiteit om andersom te gaan denken als wat LEGO inmiddels al voor je gedaan heeft. Nou, ik vind dat petje af hoor, maar het was toch prachtig wat die man staat te doen.

Bas:

Ja, en hij deed daarna, en dat lijkt mij echt een heidens karwei, maar goed, ze doen het dan weer wel. Dat bouwwerk heeft hij dan dus weer nagemaakt in stud.io, dat is de studio, de app van LEGO, waarin je digitaal 3D je bouwwerken kan

eigenlijk

Bas:

van tevoren al maken en daarna bestellen, of in dit geval deed hij dat dus dan andersom. Dus het creatieve proces eerst, begreep ik, en daarna ging hij ermee aan de gang om het dan te digitaliseren, en die handleidingen kon hij dan op ReBrickAble verkopen. En hij was ook hartstikke enthousiast aan het vertellen over dat hij dus ook echt, hij had wel redelijk wat animo begreep ik. Heel erg gaaf. Ik zag de Taj Mahal in een totaal andere vorm. Ik kan me herinneren, een soort operazaal had hij ervan gemaakt.

Edwin:

Ja, het leek wel een theater of zoiets, en dan kon hij dat hele grote dak afhalen. Dat kan ik me nog herinneren. En als er dan mensen aankwamen met kleine kinderen, die waren helemaal flabbergasted van dat ding wat er stond. Maar hij was zelf ook trots, heb je dat gezien aan hem? Hij was echt trots op wat hij gemaakt had. Dus hij zei:"Wil je even binnenkijken?" Dus hij pakt dat dak eraf, dat was op zich al een leuke handeling om te doen, want iedereen denkt:"Oeh, ja ik hoor het ja". En dan mag je in dat gebouw gaan kijken. Nou, dat was wel in de detail jongen, geweldig!

Bas:

Hij had een heel slim gebruik gemaakt van zeker de grote hoeveelheden

elementen

Bas:

die daarin zitten, want de Taj Mahal heeft natuurlijk heel veel herhaling. Maar er was slim gebruik van gemaakt. Ja, en natuurlijk de Modular, de Police Station. Ik bedoel, dat kennen we. Er zijn natuurlijk duizend en één zelf ontworpen modulars. Varianten van, ja. Maar hij had toch uiteindelijk van deze, wederom zonder een enkele andere brick te gebruiken, een compleet andere gedaante neergezet. En ik denk, ja dat is wel leuk. Misschien al de reden om gewoon, dadelijk bij de volgende, wanneer die in december uitkomt; koop er maar meteen twee. En dan koop daarna zijn handleiding, en dan ga je er gewoon nog eentje naast zetten die er compleet anders uitziet.

Edwin:

Ja, ik moet zeggen dat ik dat wel een idee vind hoor. De eerste keer dat ik van iemand hoor van ik koop er altijd twee, dat was omdat hij er eentje wil bouwen en eentje wil bewaren voor You Never Know. Maar deze meneer die koopt er twee, omdat de een is zoals hij is, en van die ander gaat hij zelf proberen. En toen dacht ik van hé, maar wacht even, da's een idee!

Bas:

Echt een slim idee. Dat is wel wat om te doen. Echt heel slim idee.

Edwin:

Maar ja, Bas, zoals als ik hier om me heen kijk en ik moet alles twee keer kopen en dan denk ik:"Oeh...".

Bas:

Nee, het is mij ook wel eens een keertje geadviseerd hoor, door AFOLs, en toen zei ik ook van"Nummer één, ik vind dat financieel...", want ja, dat weet de luisteraar onderhand wel, mijn voorkeur gaat toch wel uit naar de wat grotere, duurdere sets. Dus dat is budgetair gewoon eigenlijk niet te doen. Maar vooral wat je ook zegt; waar laat je die handel? Want je moet het dan ook nog allemaal opslaan. Nee, qua investering zou het super slim zijn, helemaal. Maar nee, dat gaan we dus maar niet doen.

Edwin:

Skippen.

Bas:

De andere variant, die ook ging weer over handleidingen uiteindelijk verkopen, dat was een tweetal jonge mannen. En ik weet dat we bij hun, nou, we hebben heel lang staat te kletsen, maar het was ook een heel mooi verhaal. En die waren helemaal gespecialiseerd in het Speed Champions formaat. En wat ze daar lieten zien; ik vind dat echt heel erg knap. Want ja, een Speed Champion, die zijn natuurlijk in de tussentijd, ik zou willen zeggen, geëvolueerd. De eerste waren echt heel blokkerig en nou, dat verhaal heb ik al een keertje verteld, dat ik ooit een keertje zo'n Corvette heb gekocht. Ja, Amerikaanse auto's, dat trekt mij wel aan. Nou, dat was mijn eerste en ook meteen de laatste Speed Champion die ik toen kocht, want dat was met een partij stickerwerk om er überhaupt een beetje herkenbaarheid in te krijgen. En ik denk van, nou nee, dat hoeft voor mij ook weer niet. Maar hoe dan ook, er zijn natuurlijk nu zoveel mooie kleine bricks ook bijgekomen, Dat je heel gedetailleerde dingen kan maken. En ik was echt verbaasd, ze hadden daar, ik meen dat ze zeiden, 12 meter tafel in totaliteit. Ja klopt. En ieder dan, zeg maar pak'm beet, dan de helft. En dat stond helemaal vol met allerlei verschillende modellen, historisch, nieuw; ik denk:"Nou..."

Edwin:

En echte sportwagens hè?

Bas:

Ja, ja, ja.

Edwin:

Op zo'n thema; dat was echt een thema wat ze hadden.

Bas:

Ja.

Edwin:

Maar ik weet ook nog wel te herinneren dat die jongen op een gegeven moment tegen ons zei van, hij ging dat bouwen,

Bas:

Hmm, hmm.

Edwin:

Hij kon dat overigens wel gewoon zelf allemaal, hè? Hij kan dat gewoon, hij heeft dat. En toen zei hij van:"Weet je wat, ik ga mijn bouwinstructie ga ik dus aanbieden", zeg maar,"en ik kijk wel wat er van komt." Ja, dat is puur uit hobby en uit liefhebberij is dat geboren. Hij zegt:"Nou toen kwam de eerste, toen kwam de tweede, toen kwam de derde, toen kwam de tiende en toen kwam de vijftiende." En het ging maar door. Hij zegt:"Het was niet bij de benen. Het was niet bij de benen". Hij zegt:"Maar er staan hier in principe, echt hele mooie eigen bouwwerken als we het over auto's hebben. Maar als we het dan hebben over de welbekende Speed Champion wagens, die niet al te gedetailleerd zijn," hij zegt:"Dat, het verkoopt toch altijd het beste." Gek genoeg hè?

Bas:

Ja, ik denk dat het vooral ook om herkenbaarheid ging. Ik merkte ook wel, en eerste jongeman waarmee we aan het praten waren, die had ook nog in een ander formaat, deed hij zelfs mee aan contesten, waar hij ook een keertje gewonnen had. Met een model wat hij heel eerlijk zei van, wel een, eigenlijk

best

Bas:

wel een onbekend model, buiten wat er allemaal is. Maar ja, kennelijk goed genoeg om te winnen. En hij had ook één auto staan-en dat was voor mij meteen herkenning, want dat is al een beetje een poosje geleden- maar het was een echte heuse Spijker. In dit geval de cabriolet versie, in het zwart, met de donkerrode leerbekleding; echt precies zoals het plaatje ook, kan ik me nog herinneren, uit de autotijdschriften van vroeger. En ja, dat was zo mooi. En wat hij er ook over vertelde hoe hij daar ook met de partijen die nu nog met Spijker-want helaas die bestaat niet meer als automerk- maar die daar nog mee bezig zijn, dat ze ook met hem in contact zijn gekomen. Nou, zo'n mooi verhaal. Maar, die jongeman naast hem, die kon er ook wat van, moet ik eerlijk zeggen. Die had vooral ook een aantal auto's die ook weer uit mijn, ja ik moet toch wel zeggen, jeugd; want dat is wel lang geleden. Hij maakte dus ook historische GT-auto's, maakte hij na. En daar stond dan bijvoorbeeld van, ik denk dat sommige mensen het wel herkennen, de Rothmans-auto van, ik meen zelf dat Jan Lammers daarin gereden heeft. Wit, en het is met paars met geel; een heel bijzonder ontwerp. En die had hij dan helemaal weer nagemaakt. En dat is echt wel even een poosje geleden dat dat ding op de weg stond, en zo zei hij van:"Ja, ik ben eigenlijk begonnen met vrij nieuw, en ik ben nu meer terug in de tijd." Nou, we gingen echt terug in de tijd, want wat zagen we aan het uiteinde?

Edwin:

Echt geweldig. Ja, voor mij waren dat een soort van Cadillacs. Ik ben niet zozeer into de typenamen dergelijke meer. Maar in prachtige kleuren staan er echt van die onnoemelijke Amerikaanse sleeën, zeg maar. Nou, in al die detail, jongen; waanzinnig mooi. Hij had een oranje kan ik me herinneren. Hij had er eentje in paars, dat was heel gaaf, maar ook eentje in een beetje eigeel. Dan zou je in eerste instantie denken:"Nou, dat is ook niet zo'n spectaculair kleur", maar toch wèl hoor, als je die auto zo zag. Ja heel erg mooi, heel erg mooi.

Bas:

Dat waren de kleuren die ook in de, dat waren echt Amerikanen uit de vijftiger en zestiger jaren. Zo. En die kleuren waren toen heel hip, ook bijvoorbeeld de roze Cadillac, ja die stond daar natuurlijk ook. Die tint had die natuurlijk ook gebruikt.

Edwin:

Die had hij ook inderdaad ja.

Bas:

En dat is typisch van daar. Maar het leuke, hij had het ook aangekleed met een echte Diner En ik meen ook dat hij vertelde van de

architecten

Bas:

van, ieder geval studie sowieso, misschien ook wel al beroep. In ieder geval hij was daar al mee bezig, en hij had dat helemaal uitgeplozen; want hoe moet zo'n diner nou eruit zien? En daar had hij natuurlijk de Diner set van de Modulars heel goed voor gebruikt. Maar daar stond echt ook een totaal ander bouwwerk.

Edwin:

Maar dan nog, ze had het maar eens neer.

Bas:

Ja ja ja. Mooie parkeerplaats erbij, met al die auto's voor de deur en een super groot neon bord, dat was echt de smullen geblazen.

Edwin:

Dat was echt de moeite, ja. Maar wat mij ook nog opviel aan de jongen is dat hij ook werkelijk alles wist te benoemen. Dus neem bijvoorbeeld die raceauto, hij had daar zo'n hele batterij raceauto's staan, hij weet precies welke wagen welk jaar werd ingezet, wie er in reed, hoe die auto bestickerd was, en ga ze maar door. Nou, dat vind ik toch wel een dingetje hoor.

Bas:

Ja, en dat is misschien ook wel goed om mee te geven. Ze gaven ons een tip, ik ben even de naam overigens van de partij kwijt, maar anders nemen we dat even op in de Show Notes, waarbij zij dus dan ook die stickers lieten maken. Want op moment dat je die bouwinstructies koopt, dat is één, maar je wil het natuurlijk ook echt helemaal eruit laten zien als... Ja, en dan moet er natuurlijk wel die stickering bij. Dus dat wordt dan natuurlijk helemaal op maat gemaakt. En ze hadden goede ervaring met een partij. Er zijn er meerdere overigens in Nederland. Dus dat zag er in ieder geval hartstikke gelikt uit.

Edwin:

Maar het is wel leuk om daarin inderdaad te vermelden. Want dat was inderdaad een heel interessant iets.

Bas:

Het hoort erbij. Je kunt dat niet zonder doen. Dan staat er nog steeds een prachtige auto. Maar dan mis je net even datgene qua...

Edwin:

Ja, dat is de final touch; die erop. Ja, zeker weten. Het was gewoon heel erg gaaf. Overigens Bas, voordat ik het vergeet, als je bij de jongens met die lange tafel van 12 meter heel even het hoekje om ging, dan was er een knaap, die was wel bekend met die twee mannen waar we het nou over hebben. Maar die jongen die kwam van oorsprong uit Oekraïne en hij sprak best wel goed Engels, zeg maar. Maar wat die jongen deed was met auto's van Speed Champions, maakte die een compleet andere auto. En dat was dus ook weer zo'n figuur die aan het re-bricken was, zeg maar. En die een bepaald thema gebruikt om daar iets anders van te maken. En toen had hij van de laatste Ford in donkerblauw, hoe heette die bij naam?

Bas:

Dat is de Dark Horse.

Edwin:

De Dark Horse, daar had hij dus een waanzinnig gave auto van gebouwd. Hij zegt: Je hebt niets aan andere stenen nodig, je moet alleen maar twee kopen."

Bas:

Ja, hij had ze heel mooi bij elkaar.

Edwin:

QR-code erbij; kon je gelijk zijn downloaden Fantastisch.

Bas:

Ja, leuk. Ja, dat is een wereld op zich en ik begreep ook van de mannen, dat ze ook een Instagram kanaal hadden, of in ieder geval op Social Media ook echt een clubje hadden waar ze allemaal bij elkaar waren. Natuurlijk al die ideeën worden uitgewisseld. Ja, ik neem aan dat je dan enorm veel van elkaar leert. Ja, wat ik zei, een aparte wereld met heel veel mogelijkheden ook. Wat ook wel leuk was, in die zin ook een wat kleinere schaal dat ik dan zou zeggen. Maar in dit geval werd het wel heel klein. Ik weet nog dat er één gebouw was; jij kroop er bijna weer helemaal in.

Edwin:

Alweer?

Bas:

Ja, maar dat moest in dit geval ook wel. Want wat stond daar nou? Dat was natuurlijk al voor Nederlanders heel herkenbaar.

Edwin:

Ja, ik denk dat jij doelt op het Binnenhof. En nou; ongekend knap hoe iemand dat weet te creëren, zeg maar. En dan inderdaad in dat micro-scale, en dan ook echt het hele Binnenhof, hè. Geen enkel gebouwtje of detail of wat dan ook overgeslagen. Alles zat erin. Ja, waanzinnig mooi.

Bas:

Ja, heel mooi.

Edwin:

Hij had er wel een heel groot bord bij gezet, die vergeet ik ook nooit meer. En hij zegt van:"Dit is het Binnenhof in Den Haag, vóór de verbouwing van 2 miljard."

Bas:

Ja ja, ja, ja, dat ook.

Edwin:

Leuk hè?

Bas:

Ja, dat zijn de leuke details. Ja, en sowieso, deze persoon was überhaupt volgens mij een micro-scale expert. Want de nieuwste editie, en daar was hij heel trots van, dat even gepresenteerd, was Rotterdam. Alle kenmerkende gebouwen en straten in Rotterdam in ongeveer het cityplan zoals het daar bestaat. En ik moet zeggen, ja hoor, ik had echt inderdaad het idee:"Kijk daar staat Hotel New York.", die dingen die je gewoon weet als je daar gewoon rondloopt. Ik vond het wel heel erg knap gedaan.

Edwin:

Dat betekent eigenlijk wat je zegt: wat iemand bouwt, op die manier, is dus voor de kijker direct herkenbaar. Dus dat weet'ie dus wel degelijk creëren, zoals als jij zegt:"Hé dat is Hotel New York!". Ja hallo, het staat er piepklein, is het daar gebouwd, maar je herkent het direct.

Bas:

Ik vind dat mega knap.

Edwin:

Ja toch?

Bas:

En het is natuurlijk weer hartstikke leuk. Want je ziet maar weer, zoiets als een bestaande stad, door een gedeelte van de stad weer te geven. Ja, moet je even nadenken hoe groot zoiets dan in het echt is. En dan dit kun je dan letterlijk weer in de achterbak gooien. En je neemt het dan mee; je nam dan gewoon een stad mee naar huis, weet je wel. Echt super gaaf. En dan een andere stad waar we toch wel even wat langer in dit geval, we hadden Barend natuurlijk ook al een keertje ontmoet in Landgraaf, en een mooi gesprek mee gehad. Maar ja, we werden natuurlijk weer aangetrokken door z'n Modulars hè?

Edwin:

Ja, dat was weer een wereld, zo geweldig mooi. Ik heb denk ik mijn hele rolletje volgeschoten, voor zover dat kan dan met een iPhone natuurlijk. Maar oh, wat ontzettend gaaf zeg. Ik heb zelfs tegen hem gezegd van:"Jongen, ik ben van plan om een huis te gaan kopen, want ik wil in deze LEGO City gaan wonen, want zo leuk is die? Haha, helemaal in een deuk. Nee, maar het was echt leuk. Waanzinnig wat die vent weer gecreëerd heeft. En ik herkende wel, deed ik wel dingetjes wat we in Landgraaf natuurlijk ook al hadden gezien. Maar het leuke was dat hij het toch ook weer op een geheel andere manier had neergezet.

Bas:

Ja tuurlijk je kunt daar een beetje mee switchen.

Edwin:

Er was een andere stad ontstaan met dezelfde bouwwerken. Dat is ook een stukje creativiteit, door iedere keer maar weer een dorp te verzinnen of een nieuwe straat te gaan maken of whatever.

Bas:

En dat is denk ik ook het voordeel als je natuurlijk gebruik maakt van de gewone'ground plates', want die zijn natuurlijk't 32x32 formaat. En als jij daar maar je dingen op zet, dan kun je een beetje shuffelen natuurlijk. Wat je zegt, ik herkende wel dingen, maar ik had ook het idee van, nou ik zie ook inderdaad wel wat andere dingen staan

Edwin:

Ja, hij zal zal vast ook hier en daar wat mee doen hoor, ja.

Bas:

Die details. We hadden nu inderdaad wat meer tijd ook. Dus af en toe werd er eventjes van de Modular een module eraf getrokken En dan kon je even van binnen kijken. En soms was het ook heel klein. We herkennen dan in dit geval het Boutique Hotel, natuurlijk vanwege zijn kleuren is dat al een heel opvallend ding."Maar wat zie je?" En ik zag het wel-je moet natuurlijk wel even goed kijken- maar hij was dus hoger. Het was gewoon een verdieping een verdieping bijgebouwd. Gewoon bijgebouwd, natuurlijk helemaal herkenbaar. Maar doe het maar. Ga het allemaal maar bij elkaar zoeken. En waarvan ik denk van ja, dan ziet het dan toch weer net even wat anders uit. Wat robuuster. Ja, ik vind dat...

Edwin:

Leuk hè?

Bas:

Ik vind dat het aanpassen van sets, dat is natuurlijk sowieso, daar is heel veel mee te doen.

Edwin:

En dan de trots wat de jongen jou even liet zien hè?... Lamp erop, want je zag het niet goed, want het was vrij donker, lamp erop......en jou even vertellen:"Kijk ik heb dit gemaakt, ik heb dat gemaakt" en dat is toch wel heel leuk. Je merkt hoe trots die gasten zijn op wat ze doen.

Bas:

Denk dat ook wel, op moment dat jij iets gemaakt hebt en je denkt:"Kijk, nou, nou zit er mijn touch aan", of"Nou ben ik tevreden". Want hoe vaak komt dat wel niet voor, dat mensen tweaks doen aan een bestaande set om net even datgene eruit te halen waar ze niet zo blij mee zijn of dat misschien anders had gekund. Daar is, zoals gezegd, daar kun je echt helemaal een apart onderwerp ook weer van maken.

Edwin:

Heel erg leuk, echt leuk.

Bas:

Ja, zo langzamerhand werd het al wat later. En ik weet nog wel dat we op een gegeven moment zeiden van nou, dan zie je nou, dan hebben we toch weer, het was niet zo heel groot, maar we moesten toch wel even een beetje doorstomen.

Edwin:

We hadden bijna weer tekort aan de dag.

Bas:

Juist. Maar het laatste gesprek was leuk. We staan daar met een paar van die mannen die ook in de organisatie zaten, van in dit geval Bricktopia.

Edwin:

Geweldig.

Bas:

En kan me nog goed herinneren dat Paul, die zei:"Je moet toch even naar mijn camping komen kijken", want ik was er al wel voorbij gelopen. En ik dacht, nou hartstikke leuk, camping, en:ik zag wat herkenbare dingen. Maar toen ging hij me dingen aanwijzen. En toen dacht ik:"Oh, wacht eens even, hier staat wel wat meer dan je in eerste opslag eigenlijk ziet." Ja. Het is een Classic Space-man, dus er stond natuurlijk ook een Space caravan, die met, hij vertelde nog zo heel mooi, die zat met touwtjes vast aan de grond anders zou die wegvliegen. Leuk. Het meest bijzondere denk ik, was dat er dus campers en caravans-ik begreep dat hij samen met zijn vrouw, dat zij dat continu hadden blijven sparen als er iedere keer weer een nieuwe uitkwam- en er stond letterlijk van de beginjaren, wat ik nog herken, want ik had nooit de bene met LEGO bij mijn oma, dus we hadden een poosje geleden. Dus daar de eerste caravan-achtige dingen, tot en met de allerlaatste van nu, en ze stonden er allemaal. Ik vond dat wel, wat ik zeg, even wat meer geduld om even goed te kijken, maar dan zie je wel... Ik wil zeggen, de classics zie je gewoon terug, en ook bijvoorbeeld dat bepaalde sets-eentje die had ik, en het was een camper- maar die stond er voor mijn gevoel twee keer. Maar die zei:"Dat is niet zo, hij lijkt er wel op, maar er zijn wel een paar dingen veranderd Hij is inderdaad opnieuw uitgegeven maar met een aantal tweaks, waardoor hij dan toch weer gewoon erin komt." Ik denk: Inderdaad, ja zeg." En dat is dan leuk, want dat kun je dan allemaal letterlijk naast elkaar zetten.

Edwin:

Maar ik moet zeggen, dat is ook wel het grote voordeel en ook het leuke. Van het bezoeken van zo'n Bricktopia-event, hè?. Want die mensen die daar staan, die weten jou ook, ik heb het net ook gezegd, die weten jou ook wat uit te leggen. En als je daar geïnteresseerd in bent, en daar de tijd voor neemt inderdaad dan gaan die mensen jou dat ook vertellen. Want hij wijst je op dingen, die zelfs jij in eerste instantie niet hebt gezien.

Bas:

Echt niet, gewoon, je loopt er gewoon langs heen en je ziet natuurlijk al zoveel.

Edwin:

Ja, je wordt helemaal overloaded op een gegeven moment, en dan denk je van:"Oeh wacht even, ja het zal wel", maar als iemand dan toch begint uit te leggen en te vertellen dan is jouw aandacht weer volledig terug, en gefocust op dat ding wat jij dacht van:"Hé, wacht even, dat zie ik daar twee keer", en dan is het duidelijk hè, dat is ook het leuke hiervan hè. Dat is de toegevoegde waarde van zo'n Bricktopia event, vind ik altijd.

Bas:

Nou, wat ook van toegevoegde waarde was, is dat wij weer een hele heleboel aan nieuwe kandidaten voor interviews verzameld hebben. We hebben het beloofd, en we hebben ze ook uitgelegd van het zal niet vandaag of morgen worden, want daarvoor hebben we ook nog voldoende andere dingen op onze agenda staan. Maar je mag wel een beetje vertellen waar we onder andere momenteel mee bezig zijn, want dat mag wel een klein beetje verklapt worden, denk ik.

Edwin:

Ja, ik ga niet te veel vertellen Maar waar we wel mee bezig zijn, is dat we een aantal mensen bereid hebben gevonden. Dat vind ik al een hele stap, hè. Dat we mensen bereid hebben gevonden die wel degelijk met ons een soort moment van interview willen gaan doen. En daar ben ik er absoluut van overtuigd dat we daar ook hele leuke dingen van te horen krijgen. Waar we echt wat van opsteken, en dat we wat dieper in de wereld van LEGO duiken met wat allemaal bezighouden wat ze beweegt. Daarnaast, en dat moeten we ook niet vergeten, gaat er een sortiment van interview komen met iemand die ook een enorme LEGO-fan is, daar al heel erg ver in is. Hoe ver weten wij niet, want we kennen die beste mensen nog niet, maar ik heb al wel de info gehad van, joh, bel die mensen op, maak een afspraak, is allemaal goed. Dus daar gaat het aan komen, hoor.

Bas:

Ja, dat heet de uitbreiding van ons netwerk.

Edwin:

Ja, precies.

Bas:

Nou, wat we ook gaan uitbreiden is onze online aanwezigheid. Yes. Dat is iets wat, nou ja, het hoort erbij. En nogmaals we doen het allemaal tussen de bedrijven door, dus daar gaat wat tijd overheen. Maar daar gaan we jullie later nog eens een keertje wat meer over vertellen. Maar het idee is dat we sowieso wat meer zichtbaar gaan worden. Want, we krijgen reacties. We worden ook gevraagd van:"Ga je dit en dit nog eens een keertje behandelen?" Dus dat is, zet mij in ieder geval aan om in ieder geval nog wat nieuwe afleveringen gaan op te nemen. En wordt onze lijst met ideeën alleen maar groter. Maar daarbij hoort natuurlijk wel dat je dat natuurlijk ook moet kunnen aankondigen. Dat mensen dat nog eens een keertje moeten terug kunnen vinden. En ik denk dat het ook leuk is dat wij ook eens een keer gaan vertellen van:"Joh, wat staat er nou op ons programma?" Zodat wellicht dat we elkaar dan een keertje daar kunnen ontmoeten. Dat lijkt ons hartstikke leuk. Dus dat gaat eraan komen.

Edwin:

Gaat eraan komen en denk ook, Bas dat het heel interessant kan zijn dat we bepaalde dingen ook visueel gaan maken. Dus als wij in de social media wereld actief gaan worden zo dadelijk, want daar gaan we echt aan werken, dan kunnen we ook niet alleen horen, maar kunnen we ook zien wat ons bezighoudt. En ik denk dat dat wel heel erg leuk is. Dat is een verrijking op het hele verhaal.

Bas:

Dat hoort er allemaal bij. Dat was hem. LEGO Babbel nummer 1.

Edwin:

Nummer 1. Zomaar even tussendoor omdat er dingen zijn waar continu mee bezig zijn. Dus dan waren dit eigenlijk helemaal niet van plan, hè?

Bas:

Nee, we wilden met de social media aan de gang.

Edwin:

Zie je dan waarom zo lang duurt. Dan komt het hierdoor. We kletsen te veel. Maar dit was hem. Toch leuk.

Bas:

Absoluut. Op naar de volgende keer.